Clinton: Retrofitting want kernenergie is duurder dan wind en zon.
Met Bill Clinton, ex president van de Verenigde Staten heeft de duurzame wereldburger er een medestander van formaat bij gekregen. In een interview op TV meldt Clinton dat retrofitting en ‘groene’ of duurzame energie de allereerste prioriteit zijn om de planeet te redden en het tij binnen de tegenvallende Amerikaanse economie te keren.
Retrofitting
Clinton is een fervent voorstander van ‘retrofitting’ ofwel bestaande gebouwen en infrastructuren voorzien van windturbines en zonnepanelen.
Retrofitting creeert banen en zorgt voor een langdurige productie van duurzame energie aldus Clinton. Banken zouden van Clinton een bedrag van 150 miljard dollar beschikbaar moeten stellen, met als grondslag een garantie van de Amerikaanse Overheid. Zo zou retrofitting resulteren in een duurzame industrie met meer dan 1 miljoen nieuwe banen.
De retrofitting campagne van Clinton is niet nieuw. Zoals u kunt zien op bovenstaande film die gemaakt is naar aanleiding van een lezing van Clinton bij de Universiteit van Missouri. Clinton’s verhaal is al jaren hetzelfde. Bestaande infrastructuren voorzien van windturbines en zonnepanelen en zo werkgelegenheid creeren.
Wind goedkoper dan kernenergie?
En zoals een goede spreker betaamt, voorziet Clinton zijn betoog van een aantal interessante statistieken. Zo stelt hij dat binnen een paar jaar windenergie minder kost dan kernenergie, en dat over vijf jaar hetzelfde geldt voor zonne-energie.
Uit een rapport van het Amerikaanse Ministerie van Energie blijkt dat in 2016 kernenergie uit een moderne centrale in de VS circa 114 dollar per MWh kost. Windenergie van een molen op land kost 97 dollar per MWh, maar op zee stijgt de prijs tot bijna 245 dollar per Mwh. zonne-energie is en blijft nog duurder.
Windmolens op het land of op zee?
En daarmee zijn we op een interessant punt aangeland. In tegenstelling tot de Amerikanen hebben we in Europa -en dan met name in Nederland- niet zoveel plaats meer over. Er wonen veel mensen in Nederland. De politiek heeft daarop gereageerd en maakt het plaatsen van windmolens in Nederland er nu niet bepaald eenvoudiger op. Wie in Nederland een windturbine wil plaatsen, die moet beschikken over een hele lange adem. Reken maar op een jaartje of acht, tenministe, als er geen bezwaren zijn. Zijn die er wel dan duurt het langer.
Hoe anders is de situatie bij onze Oosterburen in Duitsland. Wie bij Venlo de grens over rijdt ziet de ene na de andere windmolen aan de horizon verschijnen. Midden in het Ruhrgebied, een van de drukst bevolkte streken van Duitsland. Klaarblijkelijk weten de Duitsers al jarenlang dat Clinton gelijk heeft.
In Nederland is het beleid vooral gericht op de plaatsing van windmolens op zee. Niet zo interessant dus. Meer wind weliswaar, maar ook heel veel hogere installatie- en vervoerskosten. De sleutel tot verduurzaming zou dus wel eens voor een flink deel kunnen liggen bij de windmolens op land. Een beetje windmolen levert groene energie voor een kleine 2000 gezinnen. En het blijft raar dat Duitse windmolens aantoonbaar succesvol zijn en dat het in Nederland maar niet wil lukken met de plaatsing van windmolens.
Op de site van Windenergie.nl vindt u meer informatie over de toepassing van windmolens in Nederland.
Retrofitting, een term om te onthouden, want alhoewel Clinton er op sommige punten naast zit, is de kern van zijn verhaal wel degelijk interessant.