Economische Zaken wil topland worden in duurzaamheid

Het blijft moeilijk om een goed beeld te krijgen van de duurzame intenties van het kabinet Rutten. Tot op heden wist minister Verhagen de handen in duurzaam Nederland niet op elkaar te krijgen. De SDE regeling werd geschrapt, en op vragen in de kamer van CDA kamerlid Gerda Verburg antwoordde de minister dat hij geen zin had in de plaatsing van zonnepanelen langs de snelweg.

Maar niets is veranderlijker dan een mens. Zo maakt het NRC deze week melding van een nog niet vrijgegeven notitie waarin staat dat Nederland middels een aantal maatregelen een ’topland’ zou moeten worden op het gebied van de duurzame technologie.

Dat zijn prima ambities. Maar ze staan wel in een schril contrast met onze Nederlandse prestaties tot nu toe. Als het op duurzame energie aankomt, is Nederland een van de mindere, zo niet de slechtste leerling uit de Europese klas. Mooie woorden, weinig daden. Geen consistent energiebeleid, duurzame doelstellingen die niet gehaald worden en vervolgens naar beneden worden bijgesteld. Een SDE regeling die administratief een drama is. Nee er is maar weinig positiefs te melden op duurzaam gebied in Nederland.

Zeker in vergelijking met landen als Duitsland, België, de Scandinavische landen en Spanje waar wel degelijk werk wordt gemaakt van duurzame energie.

Volgens de laatste -nog geheime- notitie gaat EZ kiezen voor technologieën die we als land al kennen, waar we goed in zijn en die goede economische kansen bieden. Hierbij moet worden gedacht aan windenergie op zee, zonnepanelen en het gebruik van plantaardige olie als vervanger van fossiele brandstof. Over een jaar of 10 zouden er zo’n 22.000 Nederlanders fulltime moeten werken in deze nieuwe duurzame branche. Nu zijn dat er nog ongeveer zo’n 11.000.

Het is goed om ambitieus te zijn qua duurzame doelstellingen. Maar om een land waar slechts 4% van alle energie duurzaam wordt geproduceerd om te turen tot een ’topland’ is bezieling nodig, samen met een goed consistent pakket aan maatregelen. Een pakket maatregelen dat wordt uitgedragen door iemand die het thema voortdurend onder de aandacht blijft brengen, die weerstand kan en blijft bieden aan de energie-lobby en die de zaken voor elkaar krijgt. Iemand van het kaliber van de recentelijk overleden Hermann Scheer, die in Duitsland voor elkaar kreeg wat niemand voor mogelijk had gehouden. Scheer, het brein achter de Duitse infeed regeling maakte van Duitsland een groen land en creëerde tegelijkertijd een enorme werkgelegenheid. Hij bood weerstand aan de huidige energieleveranciers en zette ze op hun plaats. Volgens Scheer is het stenen tijdperk niet niet geëindigd omdat er geen stenen meer waren, maar omdat er een beter alternatief voorhanden kwam.

Maxime Verhagen is een getalenteerde politicus, maar mist de bezieling die Scheer zo eigen was. Het is dan ook maar de vraag of onder zijn leiding de ambitieuze doelstellingen, waar we waarschijnlijk binnenkort van gaan horen bewaarheid worden.